Brak perystaltyki jelit to sytuacja zagrożenia życia, której przyczyną jest pojawienie się w przewodzie przeszkody uniemożliwiającej przesuwanie się treści pokarmowej. Może nią być guz nowotworowy zamykający światło przewodu lub silny stan zapalny powstały przy pęknięciu jelita i wylewaniu się treści kałowej do jamy brzusznej. Alergie u buldogów francuskich, angielskich i mopsów występują dość często. Większość alergii pojawia się między pierwszym, a trzecim rokiem życia, ale może ujawnić się również później nawet u siedmioletniego bądź dziesięcioletniego psa. Podobnie jak ludzie, psy mogą być uczulone na prawie wszystko. Przegląd chorób zapalnych jelit. Zamiast tego jest wynikiem ataku układu odpornościowego na nieszkodliwego wirusa, bakterie lub pokarm w jelitach, powodując stan zapalny, który prowadzi do uszkodzenia jelit. Dwa główne typy IBD to wrzodziejące zapalenie jelita grubego i choroba Leśniowskiego-Crohna. Komplikacje po operacji jelit u psa. Mam psa rasy basset (suczka). Końcem czerwca miała operację jelit (połknęła kawałek drewna, który utknął w jelitach). Operacja się udała i pies zaczął wracać do zdrowia. Brała przez 10 dni antybiotyk domięśniowo. Między 10 a 15 lipca pies był już w stosunkowo bardzo dobrej formie. IBD u psów manifestuje się wieloma objawami ze strony układu pokarmowego. Pojawiają się przewlekłe biegunki, wymioty, utrata masy ciała i zmiany w zachowaniu zwierzęcia. Charakterystyczną cechą IBD jest to, że objawy często nie ustępują przy początkowych próbach leczenia. Stan zapalny rozwija się zwykle w końcowym odcinku jelita krętego, ale może dotyczyć każdej części przewodu pokarmowego, w tym jamy ustnej i odbytu. Natomiast wrzodziejące zapalenie jelita grubego zwykle obejmuje odbytnicę i esicę, a stan zapalny rozwija się w błonie śluzowej jelita (części wewnętrznej). . Jeśli problem ten dotyczy głównie okolic żołądka, mówimy o refluksie żołądkowo-przełykowym, czyli IGOR. Jeśli dotyczy zaś on jelita grubego lub cienkiego, mówimy właśnie o IBD (nieswoiste zapalenie jelit). W praktyce te dwa zagadnienia ściśle łączą się ze sobą, ponieważ większość psów z IBD miało w przeszłości nawracające lub przewlekłe wymioty i/lub biegunkę. Co powoduje tę chorobę? Przyczyna IBD jest niestety jeszcze słabo poznana. W rzeczywistości wydaje się, że istnieje ich kilka: infekcja pasożytnicza lub bakteryjna (np. Salmonella, E. coli lub Giardia), reakcja na określone białko w diecie naszego psa, liczne niedobry witamin, stres u psa, zachwianie równowagi flory jelitowej czy rozregulowanie układu odpornościowego. W większości przypadków nie można ustalić jednak dokładnej przyczyny. Wiadomo również, że coraz częstsze stosowanie licznych środków medycznych powoduje niewytłumaczalny wzrost zachorowań na wciąż tak rzadko diagnozowane IBD, którego gwałtowny wzrost możemy obserwować w ciągu ostatnich lat. Nieswoiste zapalenie jelit jest niestety bardzo trudne do leczenia. Zarówno z punktu widzenia terapii medycznej, a w dłuższej perspektywie czasowej, również w jej trwałej profilaktyce. Bez względu na przyczynę końcowym rezultatem jest to, że wyściółka jelita zostaje zaatakowana przez komórki zapalne. W konsekwencji wywołuje to reakcję typu alergicznego w całym przewodzie pokarmowym. To zapalenie zaburza zdolność trawienia i wchłaniania składników odżywczych. Nieswoiste zapalenie jelit – czy znasz najczęstsze objawy? częste przelewanie/bulgotanie w jelitach zwiększona częstotliwość oddawania kału pojawiająca się krew w kale lub wręcz krwiste odchody stolce pokryte śluzem częste biegunki częste mlaskanie, lizanie np. dywanów zgaga/refluks Objawy IBD są najczęściej jednak bardzo indywidualne i nie zawierają wszystkich symptomów jednocześnie. Sporadycznie pojawiają się one już w młodości, najczęściej uznawane są za incydentalne i nie wzbudzają podejrzeń lekarza weterynarii. Objawy nasilają się wraz z wiekiem psa, zarówno pod względem intensywności, jak i częstotliwości. Jakie rasy są podatne na zachorowanie? Przypadki IBD znajdziemy wśród wszystkich psów, niezależnie od rasy. Pewne preferencje do występowania tej choroby zostały jednak opracowane przez zespół marki LupoVet na podstawie wieloletnich badań opartych o ponad 6 tys. przypadków, które podzielone zostały na 3 grupy: 1. Psy pozbawione możliwości pracy, np. golden retriever, owczarek australijski, border collie, west highland white terrier, jack russell terrier. 2. Psy będące bardzo blisko ludzi – miniaturowe, jak np. chihuahua, maltańczyk, hawańczyk, bichon frisé, buldog francuski, mops i ich hybrydy. 3. Psy straumatyzowane w okresie szczenięcym (separacja, porzucenie, oczekiwanie na właściciela), zwłaszcza w krajach Europy Południowej. Poniżej w skrócie przedstawiono charakterystykę psa chorującego na stany zapalne związane z jelitem grubym i cienkim, która powstała w trakcie wieloletnich badań głównego lekarza weterynarii i twórcy marki LupoVet dr. Elmara Breuera, który od wielu lat zajmuje się zagadnieniem IBD u psów. Jelito grube jako słaby punkt – klasyczne nieswoiste zapalenie jelit u psów Dobre samopoczucie, zwykle bez występowania gorączki Stolec uformowany, ale podzielony na kilka części (w formie małych kiełbasek) Ogólny rosnący niepokój u psa, a czasem także przerażenie i nieuzasadniona agresja (jako objawy psychosomatyczne) Nieśmiałość/strachliwość Fobie Zauważalne przelewanie/bulgotanie w jelitach Bolesny brzuch u psa Częste oddawanie kału (od 3 do 10 razy dziennie) Gwałtowne oddawanie stolca bez dużej objętości, nasilające się w nocy W większości czasu objętościowo małe ilości kału Przeważnie kał pokryty śluzem, czasami także (lekko) krwawe biegunki Narastające z biegiem lat i nasilające się rzuty choroby Leczenie pojawiającej się biegunki (klasyczne) jest mało skuteczne Krótkotrwała pozytywna reakcja na dożylne podanie kortyzonu Podwyższone stężenie CRP (tzw. białko ostrej fazy), obniżony kwas foliowy Często umiarkowanie podwyższone stężenie lipazy oraz enzymów wątrobowych z powodu niedrożności przewodów żółciowych Środek ciężkości – jelito cienkie – refluks żołądkowo-przełykowy (IGOR) Refluks – zwracanie wodnistych/śluzowatych, częściowo kwaśnych, żółtawo-zielonkawych treści żołądka często w nocy Odgłosy przelewania/bulgotania w jelitach, szczególnie w trakcie spoczynku lub w nocy Mlaskanie, ślinienie się, odbijanie Przyjmowana przez psa pozycja modlitwy z powodu niespecyficznego bólu w górnej części brzucha, związanego np. z możliwym wystąpieniem zapalenia trzustki Problemy z porannym trawieniem – nagłe lizanie dywanu Niepokój, przerażenie, niestabilność emocjonalna Defekacja niewzbudzająca podejrzliwości Ogólnie rosnący niepokój lub przerażenie (czynnik psychosomatyczny) Nieśmiałość Fobie Pojawiająca się i rosnąca agresja Wyniki CRP (tzw. białko ostrej fazy) w normie, z wyjątkiem często występujących form mieszanych z klasycznym IBD; diagnostyka laboratoryjna często niepozorna Sporadyczne podejrzenie zapalenia trzustki, ze względu na podniesione wartości enzymów trzustkowych Obraz przełyku w badaniu gastroskopem niespecyficzny, możliwy istniejący wrzód lub stan zapalny Standardowa terapia IBD związana z zapaleniem jelita grubego Obecnie standardowa diagnostyka związana z zapaleniem jelita grubego obejmuje: badania odbytnicy i w razie potrzeby endoskopowe wykluczenie nowotworu wraz z pobraniem jego wycinka, wykluczenia zakażenia Giardią i innymi pasożytami (badanie kału ELISA) oraz badania krwi (tzw. profil trzustkowo-jelitowy), dzięki któremu można określić ewentualny stan zapalny trzustki czy niedobory witaminy B12 i kwasu foliowego. Po postawionej diagnozie standardowa terapia IBD w ostrej fazie choroby obejmuje krótkotrwałe dożylne podawanie kortykosteroidów (np. Deksametazonu), przy jednoczesnym podawaniu sulfasalazyny (3 x 8 mg na kg żywej wagi psa na dzień) przez co najmniej 6 tygodni (ale zwykle w mniejszych dawkach ciągłych) w celu regulacji patofizjologicznej serii limfocytowych komórek jelitowych (MALT = tkanka limfatyczna związana z błoną śluzową). Zdarza się, że w wyjątkowo trudnych przypadkach terapia lekami (kortykosteroidami oraz sulfasalazyną) trwa przez całe życia psa równolegle z dietą IBDerma-Hyposens, która ma na celu podniesienie jakości jego życia. Produkty LupoVet gwarantują, że karmy nie zawierają innych węglowodanów, niż te zadeklarowane w składzie, ponieważ przy tego typu schorzeniu, jakim jest IBD, nie należy podawać psu: zbóż czy wędlin, które mogą zawierać gluten, otrębów, makaronów, ziemniaków oraz niewiadomego pochodzenia i sztucznie konserwowanych smakołyków. Standardowa terapia IBD związana z zapaleniem jelita cienkiego oraz refluksem żołądkowo-przełykowym (IGOR) W przeciwieństwie do klasycznego IBD, IGOR jest o wiele trudniejszy w leczeniu i wymaga indywidualnego podejścia. Zgodnie z doświadczeniem marki LupoVet, leczenie weterynaryjne w tym przypadku koncentruje się na częstych dziennych dawkach pokarmu (4-5 razy). Karmimy psa np. karmą IBDerma-Hyposens uzupełnioną konserwą zawierającą w 100% mięso z kozy oraz suplementem IGOReflux Intense jako uzupełnienie diety. W indywidualnych przypadkach można dodać do kuracji Lupo-tryptofan oraz włączyć do diety psa świeżą kapustę kiszoną w ilości do 1% żywej wagi psa na dzień oraz podawać dojrzały sera typu Limburger w celu uzyskania pozytywnego wpływu na mikroflorę jelit. Dobre efekty zagwarantuje nam właśnie odpowiednia dieta, ale równie ważna jest stała współpraca z naszym lekarzem weterynarii. Doświadczenia z lekami z grupy blokerów receptora H2 w dłuższej perspektywie pokazują, że nie rozwiązują one niestety problemu. Przy refluksie żołądkowo-przełykowym u psa odradza się podawanie produktów, mogących prowokować do żucia, ponieważ nasilają one wydzielanie kwasu żołądkowego. Rokowania w chorobie Podsumowując, jeśli zauważysz u swojego psa którykolwiek z objawów IBD podanych powyżej, skonsultuj się ze swoim lekarzem weterynarii w celu dalszej diagnostyki. Spróbuj wprowadzić zmiany w diecie twojego psa. Wszystko po to, byś mógł kontrolować chorobę w sposób holistyczny, uwzględniający ciało i duszę jedynego w swoim rodzaju pacjenta, jakim jest twój pies. Kompleksowa diagnostyka, bez względu na to, jak będzie szczegółowa, jest całkowicie niezadowalająca przy zastosowaniu jedynie terapii czysto leczniczej, nie uwzględniając przy tym diety. Przypadki IBD, ale także IGOR, które gwałtownie wzrosły w ostatnich latach, dostarczyły LupoVet pozytywnych i optymistycznych wyników ze stosowania receptury IBDerma-Hyposens. Często przy tym przewlekłym schorzeniu, dzięki karmom IBDerma-Hyposens, można osiągnąć trwałą remisję objawów i bardzo dobry stan ogólny psa. Z kolei leki, które zwykle powodują działania niepożądane, należy ograniczyć do minimum. Wielu pacjentów z czasem też wypracowuje swoje własne schematy leczenia w oparciu o dietę i produkty LupoVet, ograniczając przy tym lub usuwając trwale objawy IBD/IGOR. Unikamy w ten sposób, w miarę możliwości, ingerowania we wrażliwy, „dobry” mikrobiom, który odpowiada również za dobre samopoczucie psychiczne twojego psa. Autor: Hanna Lewandowska – Artykuł sponsorowany Przez aktualizacja dnia 18:57 Żołądek psa pełni wiele funkcji. Najważniejsze z nich to magazynowanie spożytego pokarmu, nawilżanie go, trawienie, mechaniczne rozdrabnianie treści pokarmowej i uwalnianie jej (po obróbce) do światła dwunastnicy, czyli początkowego odcinka jelita cienkiego. Zapalenie żołądka (nieżyt żołądka) zaburza jego podstawowe funkcje, przez co proces trawienia nie zachodzi w sposób prawidłowy. Najczęstszym objawem, który niepokoi psich opiekunów są wówczas wymioty czworonoga, które mogą mieć charakter ostry lub przewlekły. Zapalenie żołądka u psa Ostre zapalenie żołądka u psa To proces, który toczy się w powierzchownych lub głębokich warstwach ściany żołądka i charakteryzuje się zaburzeniami funkcji wydzielniczej i ruchowej tego narządu. Charakterystycznymi objawami są wymioty, które mogą wystąpić nagle lub dopiero po czasie. Przyczyny ostrego zapalenia żołądka u psa to najczęściej infekcje, błędy żywieniowe, połknięcie przez psa toksycznych substancji czy reakcje nadwrażliwości. Objawy ostrego zapalenia żołądka u psa pojawiają się szybko po zadziałaniu czynnika wywołującego proces zapalny. Przewlekłe zapalenie żołądka u psa ©Shutterstock Przyczyną przewlekłego zapalenia żołądka mogą być niektóre substancje chemiczne czy trujące rośliny, które połknął pies, obecność ciała obcego czy pasożytów w żołądku, czynników zakaźnych, wystąpienie nadmiernej kwasowości soku żołądkowego czy reakcje nadwrażliwości układu immunologicznego. Inne możliwe przyczyny przewlekłego zapalenia żołądka u psa to połknięcie przez pupila niektórych ludzkich leków (niesterydowych leków przeciwzapalnych lub glikokortykosterydów), zjedzenie trujących roślin, nowotwory (chłoniak żołądka i jelit). Charakterystyczne objawy to wymioty, które trwają powyżej 1 tygodnia. Chorują najczęściej starsze psy. Rasy predysponowane do wystąpienia przewlekłego zapalenia żołądka to: shih-tzu, basenji, pudel miniaturowy, norweski lundehund. Zapalenie żołądka i jelit u psa Zapalenie żołądka i jelit to proces, który obejmuje dwa obszary, które pozostają ze sobą w ścisłym kontakcie - żołądek i jelita. Szerzy się przez ciągłość tkanek lub poprzez postępujące oddziaływanie czynników wywołujących zapalenie. Objawy to silne, uporczywe wymioty oraz biegunka, która może mieć różny charakter (w zależności od przyczyny zapalenia) np. śluzowy czy nawet krwisty. Wewnętrzna temperatura ciała psa może być początkowo podwyższona i może sięgać powyżej 40 °C. Zapalenie żołądka na skutek obecności ciała obcego Niestety, wiele psów zjada przedmioty niejadalne, których przewód pokarmowy nie jest w stanie ani strawić, ani przesunąć wzdłuż przewodu pokarmowego. W takich sytuacjach konieczna jest interwencja lekarza weterynarii. Do zapalenia dochodzi zazwyczaj wtedy, gdy przedmiot zalega przez jakiś czas w świetle żołądka i podrażnia błonę śluzową narządu, ale nie tylko. Proces zapalny może też być skutkiem ostrej reakcji zapalnej na skutek np. oddziaływania toksyn z ciała obcego na błonę śluzową żołądka. Usunięcie ciała obcego z żołądka u psa nie zawsze wymaga operacji. Możliwe jest także usunięcie ciała za pomocą endoskopu podczas gastroskopii. Musisz jednak wiedzieć, że o sposobie leczenia powinien zdecydować lekarz. Zapalenie żołądka u psa – objawy Charakterystycznym objawem zapalenia żołądka u psa są wymioty, które w zależności od tego, czy proces zapalny ma charakter ostry czy przewlekły, mogą występować z różną częstotliwością – mogą występować codziennie, kilka razy dziennie lub raz na kilka dni. Wymiociny nierzadko są podbarwione żółcią, mogą zawierać resztki pokarmowe i niestrawione cząstki pokarmowe, skrzepy krwi lub strawioną (czarną) krew. Inne objawy zapalenia żołądka psa to: utrata apetytu lub zmniejszony apetyt, posmutnienie, apatia, niechęć do aktywności fizycznej, zwiększone pobieranie wody lub brak zainteresowania piciem wody, brak zainteresowania zabawkami czy wspólną zabawą, podwyższona temperatura ciała, utrata masy ciała, odwodnienie, biegunka. Zapalenie żołądka u psa – diagnostyka ©Shutterstock Zapalenie żołądka u psów może być spowodowane wieloma czynnikami, dlatego postępowanie diagnostyczne jest szerokie i wymaga zazwyczaj wielu badań dodatkowych, które pomogą ustalić przyczynę problemu. Lekarz weterynarii przeprowadzi wywiad, zbada klinicznie psa i na tej podstawie zleci wykonanie badań dodatkowych. W takich sytuacjach zaleca się zazwyczaj zbadać krew pod kątem biochemicznym, by ocenić funkcjonowanie wątroby, trzustki i nerek oraz hematologicznym, by ocenić stopień odwodnienia oraz sprawdzić, czy ilość białych krwinek, które tworzą układ immunologiczny jest prawidłowy. Inne badania dodatkowe, które warto wykonać przy podejrzeniu zapalenia żołądka to RTG jamy brzusznej, USG jamy brzusznej, gastroskopia wraz z biopsją błony śluzowej żołądka czy laparotomia zwiadowcza. Zapalenie żołądka u psa – leczenie Leczenie zapalenia żołądka u psa polega na ustabilizowaniu ogólnego stanu czworonoga i na wyeliminowaniu przyczyny, która wywołała stan zapalny. Pies może otrzymać płyny podskórnie lub dożylnie, które nawodnią go i wyrównają gospodarkę wodno-elektrolitową. Lekarz weterynarii może też podjąć decyzję o rozpoczęciu antybiotykoterapii, włączeniu leków przeciwwymiotnych, przeciwzapalnych, przeciwbólowych i przeciwgorączkowych. W niektórych sytuacjach konieczna jest także operacja. Zapalenie żołądka u psa – dieta Lekarz weterynarii może zalecić w niektórych przypadkach krótkotrwałą głodówkę, po której pies powinien otrzymywać pokarm lekkostrawny, niskotłuszczowy i miękki, najlepiej z jednym źródłem białka. Dzienną dawkę pokarmu zaleca się następnie podzielić na 4-6 części. Specjalista może też zalecić zmniejszyć dzienną dawkę pokarmu o 25, 50 lub 75%. Przy podejrzeniu alergii pokarmowej zaleca się wprowadzić pokarm, który zawiera zupełnie nowe źródło białka (dieta eliminacyjna) lub hydrolizowane białko (karma hipoalergiczna). Zaburzenia pracy przewodu pokarmowego mogą skutecznie odebrać psiakom przyjemność płynącą z jedzenia. Przejściowe problemy trawienne występujące u czworonogów zazwyczaj mają związek z błędami dietetycznymi. Sytuacja jest jednak dużo poważniejsza, jeśli tego typu dolegliwości regularnie powtarzają się u naszego pupila. Nie można bowiem wykluczyć, że układ pokarmowy czworonoga funkcjonuje nieprawidłowo. Co może powodować zaburzenia jelitowe u psów? Przyczyny zaburzeń jelitowych u psów Zaburzenia jelitowe to grupa zróżnicowanych dolegliwości związanych z niewłaściwą pracą przewodu pokarmowego. Problemy mogą dotyczyć zarówno trawienia, wchłaniania, jak i transportu pokarmu przez przewód pokarmowy czworonoga. Zaburzenia jelitowe występują u zwierzaków przede wszystkim na skutek spożywania niewłaściwego pożywienia. Organizm niektórych psiaków nie jest w stanie poradzić sobie z pokarmem bogatym w ciężkostrawne węglowodany. U czworonogów zdarzają się ponadto nietolerancje pokarmowe. Psiaki najczęściej źle reagują na laktozę zawartą w produktach mlecznych i gluten obecny w wielu zbożach. Nietolerancja pokarmowa u psa ma związek z niedoborem lub zbyt małą aktywnością enzymów trawiennych. Jelita czworonogów mogą nie pracować prawidłowo również z powodu stanu zapalnego wywołanego przez czynniki zakaźne lub toksyny. U psiaków występuje też nieswoiste zapalenie jelit (IBD). Choć jego przyczyny nie są do końca wyjaśnione, przypuszcza się, że schorzenie to może mieć związek z alergenami zawartymi w pokarmie. Prawdopodobnie dużą rolę odgrywają także predyspozycje genetyczne. Nasz pupil może cierpieć ponadto z powodu nieprawidłowej motoryki przewodu pokarmowego. Do czynników zaburzających perystaltykę jelit zalicza się niedobór lub nadmiar błonnika w diecie, zbyt małą aktywność fizyczną, stres. Nie można zapominać, że szczególnie narażone na problemy trawienne są psiaki, które na spacerach wyszukują odpadki. Negatywny wpływ na jelita czworonogów mogą mieć pasożyty bytujące w przewodzie pokarmowym, które w sposób mechaniczny i chemiczny niszczą śluzówkę jelit (dowiedz się więcej na temat robaczycy u psa KLIK). Objawy problemów z jelitami u psów Kłopoty trawienne występujące u czworonogów na ogół przybierają dość charakterystyczną postać. Naszą czujność powinny wzbudzić przede wszystkim biegunki » (sprawdź, jak poradzić sobie z biegunką u psa KLIK), zaparcia i wymioty pojawiające się u psiaka. Dodatkowo warto zwrócić uwagę na utratę apetytu i spadek masy ciała. Jeśli dolegliwości spowodował konkretny pokarm, zwierzak może zacząć go unikać. Psy potrafią doskonale skojarzyć konsumpcję pokarmu z jej późniejszymi przykrymi konsekwencjami. Niekiedy o zaburzeniach jelitowych u psa świadczy zmiana konsystencji i barwy odchodów lub ból w trakcie defekacji. Sygnałem alarmowym jest zawsze krew obecna w kale. Czasami nieprawidłowa praca przewodu pokarmowego dotkliwie odbija się na samopoczuciu, a nawet wyglądzie zwierzaka. Zaburzenia wchłaniania mogą wpłynąć na problemy z sierścią. Nie powinniśmy lekceważyć także apatii, niepokoju oraz niechęci do spacerów czy zabawy u pupila. Dieta dla psów cierpiących z powodu zaburzeń jelitowych Zaburzenia jelitowe u psa stanowią wskazanie do konsultacji lekarskiej. Nie sposób bowiem pomóc czworonogowi bez poznania przyczyn jego przypadłości. Być może konieczne będzie wdrożenie odpowiedniego leczenia. Czasami potrzebne bywa też spotkanie z behawiorystą, który zadba o ograniczenie stresu u zwierzaka. Nie ulega jednak wątpliwości, że w przypadku zaburzeń jelitowych nadrzędną rolę często odgrywa dietoterapia. Korzystnie na układ pokarmowy psiaka może wpłynąć karma weterynaryjna dla wrażliwych czworonogów. W pokarmie pupila powinny znaleźć się składniki usprawniające pracę przewodu pokarmowego i regulujące rozwój mikroflory jelit. Z pewnością warto poszukać pokarmu wzbogaconego o mannooligosacharydy i fruktooligosacharydy, czyli naturalne prebiotyki stymulujące rozwój dobroczynnych bakterii w jelitach. Przydatne mogą okazać się również, zawarte w niektórych karmach, zioła, które wspomagają trawienie. Czworonogom zmagającym się z chorobami przewodu pokarmowego najlepiej serwować pożywienie oparte na lekkostrawnych i dobrze przyswajalnych składnikach. Z powodzeniem można zastosować więc karmę bezzbożową oraz z hydrolizowanymi białkami. Na ogół zaleca się odciążenie jelit poprzez zmniejszenie zawartości tłuszczu i błonnika w pożywieniu. Warto jednak pamiętać, że u psiaków ze zbyt wolną perystaltyką, dodatek włókna może pobudzić motorykę. Stany zapalne przewodu pokarmowego można z kolei złagodzić dzięki wielonienasyconym kwasom tłuszczowym omega-3. Nie zaszkodzi także wzbogacić dietę podopiecznego o witaminy i mikroelementy.↓ KARMY DLA PSÓW Z ZABURZENIAMI JELITOWYMI ↓ Tekst: Marta Majewska Zdjęcie: Autor Wątek: Nieżyt (zapalenie) żołądka i jelit u psa :/ (Przeczytany 16867 razy) Witam! Niedawno przeprowadziłam się za granice z psem jest to mieszanka Akity z Owczarkiem Niemieckim ma 1,5 roku ,4 dni temu poszłam z nią do weterynarza ponieważ zobaczyłam że w kale suni jest krew ;/ Lekarz wykluczył choroby wirusowe i postawił diagnozę Nieżyt żołądka i jelit tak więc od 4 dni dostaje zastrzyki ale jej zdrowie się nie poprawia nic nie je wymiotuje i jej kał otoczony jest śluzem trochę nie ufam tej klinice ponieważ od 4 dni przyjmuje mnie zawsze inny lekarz i każdy mówi co innego Czy to nie dziwne?? Jeden chce przepisać tabletki inny mówi że nic nie trzeba inny że syrop inny że leczenie potrwa góra 4 dni inny że 7 już nie wiem co myśleć czy zmienić weterynarza?? Czy ktoś miał psa który chorował na to?? I dlaczego moja Barca jest taka smutna nie chce jeść ani wychodzić na spacery zaczynam się o nią bać Jak była w Polsce nigdy nie chorowała od przeprowadzki (3 Miesięcy) zawsze coś! Czy ktoś spotkał się z tą chorobą u swojego pupila?? Proszę o pomoc Zapisane Jamniczek mojej mamy miał zapalenie żołądka, niestety, nie mam dostępu do jego książeczki zdrowia i nie napiszę, jakie leki dostawał. Pamiętam, że były to zastrzyki i chyba tabletki i że jeszcze po kilku dniach leczenia zdarzało mu się zwymiotować. Nawet miałam iść z nim znów do weta, ale nagle wszystko ustąpiło. W czasie choroby był bardzo smutny, przygaszony, ledwo chodził... To nic dziwnego, kiedy żołądek nie pracuje normalnie... Trzymam kciuki za psinkę Zapisane IBDG Wrocław Bo nie chodzi sie do kliniki tylko do konkretnego weta / coś jak lekarz prowadzący/ tu odpowiedzialnosci nie ma zadnej, skoro jest za kazdym razem inny lekarz. Dowiedz się kiedy przyjmuje "twoj" i do niego chodź. Moja sunia przy zapaleniu żołądka jechala 2 tygodnie na samych kroplowkach i wydobrzala choc bylo z nia źle. No , ale my mamy stalego weta od wielu lat. Do innego idziemy tylko wtedy gdy potrzebna jest konsultacja innego specjalisty. Zapisane "Nie bierz uwielbienia swojego psa za ostateczny dowód na to, że jesteś super" - Ann Landers Forum Zwierzaki Zapisane rozpoznanie zapalenie żołądka i jelit niewiele mówi, jest to rozpoznanie kliniczne nie opisujące prawdziwej przyczyny choroby. W przypadki gdyby było to zwykle zatrucie to 4 dni podawania antybiotyku pomoże niemal zawsze. Obecność krwi jest niezbyt dobrym objawem. Jeśli jest to krew świeża świadczy to o problemie dotyczy jelita grubego. Poza tym, jeśli u psa nie występuja wymioty to skąd przypuszczenie, że problem dotyczy żołądka? wykonano badanie endoskopowe, rtg z kontrastem? W ogóle, czy wykonano jakiekolwiek badania dodatkowe? Marwet, psiak wymiotuje:...jej zdrowie się nie poprawia nic nie je wymiotuje i jej kał otoczony jest śluzemJamnik zachorował po niekontrolowanym dorwaniu się do nowej karmy, po prostu za dużo zjadł naraz tego, do czego jeszcze nie był przyzwyczajony... Barcelona, masz jakieś podejrzenia co do przyczyny choroby? Zapisane IBDG Wrocław Takie rzeczy często leczy sie objawowo bo trudno dojsc przyczyny, chyba,ze zaobserwowalismy ,ze pies zjadl cos trujacego. Ja mam do mojego weta 20 km. Czasem, po pomoc doraźna mozna pojsc za rog, ale kontynuowac juz u swojego. Tym bardziej, jesli ta doraźna pomoc nie pomaga. Zapisane "Nie bierz uwielbienia swojego psa za ostateczny dowód na to, że jesteś super" - Ann Landers Z tego co powiedział mi lekarz to może być nadwrażliwość i błędy dietetyczne,spożycie nieodpowiedniej karmy (zepsutej, zgniłej, toksycznej) lub obcego materiału (kamień, kość, drewno, chwasty) Barca to spory łakomczuszek i zjada wszystko co napotka na swojej drodze, tak więc myślę że to od jakiegoś śmiecia ,od jedzenia mało prawdopodobne bo je tą samą karmę od 6 miesięcy. Tak więc to moja wina bo jej na to pozwalałam nie zakładając na spacery kagańca chodź wiem że ma tendencje do zjadania śmieci Zaraz jadę do naszego weterynarza zobaczymy co on powie,mała dalej nie je ale dzisiaj wydaje mi się radośniejsza Zapisane Taki wszystkojad może doprowadzić do prawdziwego nieszczęścia... Czekamy na dobre wieści Zapisane IBDG Wrocław Forum Zwierzaki Zapisane No i super, całuski dla suni Zapisane "Nie bierz uwielbienia swojego psa za ostateczny dowód na to, że jesteś super" - Ann Landers Bardzo się cieszymy i życzymy zdrówka No i zapraszamy do dlaszego uczestnictwa w forum, do pisania, wstawiania zdjęć... Zapisane IBDG Wrocław A ja z kolei dziękuje za dobre rady Zapisane ten nieswoiste zapalenie jelit lub IBD u psów Składa się z przewlekłego procesu zapalnego, który może wpływać na różne odcinki jelita psa i występuje w wyniku nagromadzenia komórek zapalnych w błonie śluzowej jelit (limfocyty, komórki plazmatyczne, eozynofile i makrofagi). Z tego powodu mogą wystąpić różne typy IBD, w zależności od rodzaju przewagi komórkowej. We wszystkich typach wspólnym objawem klinicznym jest: przewlekła biegunka. Ostateczną diagnozę uzyskuje się za pomocą histopatologii, a leczenie powinno obejmować terapię dietetyczną i farmakologiczną. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, czytaj dalej ten artykuł AnimalWised, aby dowiedzieć się o patologii przewodu pokarmowego, która może mieć wpływ na nasze psy, jej objawy, diagnozę i leczenie. Co to jest nieswoiste zapalenie jelit u psów? Choroba zapalna jelit psów lub IBD (Nieswoiste zapalenie jelit), składa się z przewlekła enteropatia charakteryzuje się zapaleniem jelit lub zapaleniem jelita przez naciekanie komórek zapalnych (limfocytów, komórek plazmatycznych, eozynofili, makrofagów lub ich kombinacji) w błonie śluzowej psiego jelita. Przyczyny nieswoistego zapalenia jelit u psów Pochodzenie jest niepewne, ale istnienie zaostrzona odpowiedź na serię antygenów, tak jak oni: Bakterie mikroflory jelitowej. Alergeny pokarmowe z diety. Składniki samego układu pokarmowego w kontakcie z błoną śluzową jelita. Ta przesadna odpowiedź lokalnego układu odpornościowego jelita psa może być spowodowana przez: upośledzona przepuszczalność jelit, co prowadzi do zwiększenia ekspozycji istniejących antygenów. Ze swojej strony powstały naciek zapalny powoduje uszkodzenie błony śluzowej, które powoduje większą absorpcję antygenów i substancji prozapalnych, które chronią proces. Mikrobiota jelitowa może ulegać zmianom ze względu na zmiany wchłaniania i perystaltyki jelit spowodowane chorobą. Rodzaje nieswoistego zapalenia jelit u psów W zależności od tego, który typ komórek dominuje w zapalnym nacieku blaszki właściwej błony śluzowej jelita, wyróżnia się następujące rodzaje zapalenia jelit: Limfoplazmatyczne zapalenie jelit: naciekają w blaszce właściwej jelit limfocytów i komórek plazmatycznych. Ten typ IBD jest najczęściej diagnozowany u psów. Rasy basenji, owczarek niemiecki i shar pei są bardziej predysponowane. Eozynofilowe zapalenie jelit: Naciek eozynofili w błonie śluzowej jelita. Częściej występuje w Rottweilerze. Ziarniniakowe zapalenie jelit: naciek ziarniniakowych formacji komórek nabłonka. Dominującym typem komórek są makrofagi. Czasami może to dotyczyć okrężnicy, rozróżniając cztery rodzaje zapalenia jelita grubego: Limfoplazmatyczne zapalenie jelita grubego: naciek limfocytów i komórek plazmatycznych w błonie śluzowej okrężnicy. Eozynofilowe zapalenie jelita grubego: Naciek eozynofilów w błonie śluzowej okrężnicy. Ziarniniakowe zapalenie jelita grubego: naciek ziarniniakowych formacji komórek nabłonkowych w okrężnicy. Wrzodziejące-histiocytarne zapalenie jelita grubego: Szczególnie częsty u bokserów, charakteryzuje się zmniejszeniem kalibru światła jelita grubego, z bardzo pogrubioną, nieregularną, erozją, zastoinową błoną śluzową oraz obszarami aktywnego krwawienia. ten limfagiektazja jelitowa, charakteryzujący się obrzękiem i rozszerzeniem naczyń limfatycznych, może wejść do kompleksu IBD, ponieważ wiele z tych procesów jest często związanych z tą patologią. Psy z nieswoistym zapaleniem jelit mają wspólne objawy: przewlekła biegunka, w przeciwieństwie do kotów z IBD, które częściej wykazują wymioty i utratę wagi. Oprócz przewlekłej biegunki, psy z nieswoistym zapaleniem jelit lub zapaleniem okrężnicy mogą wykazywać: Odchudzanie. Zmiany apetytu. Zaburzenia wchłaniania składników odżywczych. Niedożywienie. Żółciowe wymioty Masywne stolce w zapaleniu jelit. Krwawe lub śluzowe stolce w zapaleniu jelita grubego. Dudnienie w jelitach. Bębnica Ból brzucha. Niedokrwistość. Wodobrzusze lub obrzęki obwodowe, jeśli rozwinęła się enteropatia z utratą białka. Diagnostyka nieswoistego zapalenia jelit u psów Pierwszą rzeczą w diagnostyce IBD jest wykluczenie innych diagnoz różnicowych, które mogą powodować podobne objawy przed wykonaniem testu. biopsja jelita za badanie patologiczne, które jest ostateczną diagnozą tej choroby. W tym celu oprócz dobrego wywiadu lekarskiego i badania fizykalnego należy je wykonać następujące testy: Analiza krwi i biochemia. Skan kości. Ultradźwięk Analiza stolca. Kultura stolca. Jeśli te choroby są wykluczone, diagnozę należy zweryfikować, wykonując biopsje. Biopsje te polegają na pobraniu fragmentu psiego jelita do dalszych badań. Biopsje należy uzyskać do endoskopia lub laparotomia (chirurgia eksploracyjna). W zależności od dominującego typu lub typów komórek w histopatologii, zostanie zdiagnozowany rodzaj choroby zapalnej jelit, na którą cierpi pies. Leczenie IBD psów Leczenie IBD nigdy nie jest lecznicze, ale można to zrobić objawy kontrolne zwierzęcia, mimo że stan zapalny utrzymuje się. Leczenie będzie zależeć od ciężkości nieswoistego zapalenia jelit i obecności hipokobalamimii (niski poziom witaminy B12), w ten sposób można podzielić na cztery wskaźniki aktywności klinicznej z leczeniem specyficznym dla danego kryterium: Leczenie IBD psów z niskim wskaźnikiem aktywności klinicznej Histopatologia nie wykazuje nieprawidłowości, więc IBD jest wątpliwe. Również stężenie albuminy jest normalne. W takich przypadkach leczenie empiryczne powinno obejmować: Fenbendazol (50 mg / kg przez 5 dni): do ewentualnej kontroli Giardia i inne pasożyty wewnętrzne. Dieta hipoalergiczna z hydrolizowanym lub nowym białkiem: jeśli objawy ustępują, oznacza to, że jest to enteropatia reagująca na dietę lub nadwrażliwość pokarmową, a nie IBD. Antybiotyki: jak tylozyna lub metronidazol. Jeśli jest dobra odpowiedź, jest to enteropatia, która reaguje na antybiotyki. Leczenie IBD psów z łagodnym do umiarkowanego wskaźnikiem aktywności klinicznej Istnieją zmiany wskazujące na IBD w histopatologii, ale stężenie albuminy jest większe niż 2 g/l. Leczeniem w tym przypadku będzie: Fenbendazol (50 mg / kg przez 5 dni): do ewentualnej kontroli Giardia i inne pasożyty wewnętrzne. Dieta hipoalergiczna z hydrolizowanym lub nowym białkiem: przez co najmniej dwa tygodnie. Antybiotyki: jak tylozyna lub metronidazol przez dwa tygodnie. Jeśli pojawi się dobra odpowiedź, na miesiąc. Glikokortykosteroidy w dawkach immunosupresyjnych: prednizon (2 mg/kg/24 h) przez 2-4 tyg. do poprawy objawów, następnie stopniowo zmniejszaj dawkę do minimalnego skutecznego poziomu. Jeśli odpowiedź nie jest prawidłowa, powinny być dodaj inne leki immunosupresyjne, tak jak oni: Azatiopryna (2 mg/kg/24 h przez 5 dni, a następnie 2 mg/kg co 2 dni). Cyklosporyna (5 mg/kg/24 h). Leczenie IBD psów z umiarkowanym i ciężkim wskaźnikiem aktywności klinicznej Zmiany histologiczne są dość zaawansowane, a stężenie albumin wynosi poniżej 2 g/l. Leczenie ciężkiego IBD jest następujące: Fenbendazol (50 mg / kg przez 5 dni): do ewentualnej kontroli Giardia i inne pasożyty wewnętrzne. Dieta hipoalergiczna z hydrolizowanym białkiem. Antybiotyki: jak tylozyna lub metronidazol przez dwa tygodnie. Jeśli pojawi się dobra odpowiedź, na miesiąc. Glikokortykosteroidy w dawkach immunosupresyjnych: jeśli nie są skuteczne, inne leki immunosupresyjne (azatiopryna (2 mg/kg/24 h przez 5 dni, a następnie 2 mg/kg co 2 dni) lub cyklosporyna (5 mg/kg/24 h) lub niskie wchłanianie jelitowe podejrzewa się, że można wypróbować wstrzykiwane kortykosteroidy. Leki przeciwzakrzepowe: Jeśli rozwinęła się enteropatia z utratą białka, należy rozważyć dodanie leków przeciwzakrzepowych, takich jak aspiryna lub klopidrogel, ponieważ te psy mają większe ryzyko rozwoju choroby zakrzepowo-zatorowej z powodu utraty antytrombiny w jelicie. Koblamin: podawać kobalaminę (witaminę B12) raz w tygodniu przez miesiąc, a następnie raz w miesiącu przez 3 miesiące. Następnie powtórz pomiar, aby sprawdzić, czy konieczne jest kontynuowanie suplementacji, czy nie. U psów z histiocytarnym wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego stosowanie enrofloksacyny przez długi czas jest wskazanym leczeniem, ponieważ choroba ta jest związana ze szczepami Escherichia coli które atakują głębokie warstwy jelita grubego. Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w nie mamy uprawnień do przepisywania leczenia weterynaryjnego ani postawienia jakiejkolwiek diagnozy. Zachęcamy do z

stan zapalny jelit u psa