Tłumaczenia w kontekście hasła "wraca do męża" z polskiego na angielski od Reverso Context: Podczas której powiedziała ci, - że wraca do męża. W ostatnim czasie głośno było o rzekomym kryzysie w ich związku, jednak Marta właśnie rozwiała wszelkie wątpliwości odnośnie ich relacji. wysłać do niego list, a ten zaprosił ją Interwencja kryzysowa jest to krótkoterminowa pomoc - obejmuje od jednego do dwunastu spotkań, których czas trwania zależy od potrzeb klienta. Stosowana jest w nagłych przypadkach. Stanowi tzw. pierwszą pomoc emocjonalną i obejmuje działania mające na celu przywrócenie stanu równowagi u osób, rodzin lub grup w kryzysie. Teraz tylko list z Twoimi życzeniami, żebym nie dał plamy z prezentem. To co, kochana? Ty zabierasz się do pisania listy gwiazdkowych życzeń, a ja wracam do swoich zajęć, by w tę jedyną grudniową noc, wszystko poszło zgodnie z planem. imię dziecka, pamiętaj - wiara czyni cuda, zwłaszcza wiara w św. Mikołaja! Tłumaczenia w kontekście hasła "rodziną w kryzysie" z polskiego na angielski od Reverso Context: Nie wiem, co wielebny Hayver panu mówił, ale nie jesteśmy rodziną w kryzysie, w ogóle. Tak właśnie było w przypadku tego małżeństwa, które zostało zniszczone przez jeden szczegół. Kobieta znalazła w kieszeni swojego męża tajemniczy list. Szybko okazało się, że został on napisany przez jego kochankę, o której istnieniu, oczywiście, żona nie miała pojęcia. Niesamowite, co zdecydowała się zrobić, gdy tylko . To, co proponuje Kościół w obliczu kryzysów małżeńskich, wynika z nauczania Jezusa, który w każdej sytuacji wskazuje rozwiązania prawdziwe, a nie rozwiązania łatwe. Złu zapobiega się poprzez dobro Człowiek może być pogodny i szczęśliwy nawet wtedy, gdy kocha kogoś, przez kogo nie jest kochany, pod warunkiem jednak, że tym kimś nie jest małżonek. Największe cierpienie wiąże się z kryzysem małżeńskim, a w konsekwencji z cierpieniem małżonków, rodziców i dzieci. To właśnie dlatego ogromnie ważna jest znajomość zasad zapobiegania takiemu kryzysowi i znajomość zasad postępowania wtedy, gdy komuś przychodzi się z takim kryzysem zmierzyć. Najlepszym sposobem zapobiegania kryzysom małżeńskim jest solidne przygotowanie do ślubu. Zaczyna się ono już w dzieciństwie, gdy dzieci obserwują postawę swoich rodziców. Dom rodzinny to pierwszy kurs przedmałżeński dla dzieci i młodzieży. Początkiem bezpośredniego przygotowania do ślubu jest zwykle zakochanie, które oznacza intensywne, emocjonalne zauroczenie osobą drugiej płci. Jeśli to zauroczenie okazuje się obustronne, to chłopak i dziewczyna pragną być odtąd ze sobą na zawsze. Samo zakochanie nie jest jeszcze podstawą do zawarcia małżeństwa. Zakochać się potrafią już dzieci w przedszkolu. Narzeczeni nie ślubują sobie zakochania, lecz miłość. A jeśli kryzys już nadejdzie… Małżonek zaczyna łamać przysięgę małżeńską wtedy, gdy przestaje okazywać miłość. W tej sytuacji rolą współmałżonka jest mówienie prawdy i mobilizowanie męża czy żony do wiernego wypełniania złożonej przysięgi. Jeśli mimo to błądzący brnie w kryzys, wtedy krzywdzony małżonek ma prawo do obrony przed krzywdzicielem. Radykalnym zranieniem miłości między małżonkami jest zdrada małżeńska. Jeśli ktoś uległ takiej słabości, ma dwie możliwości: nawrócić się albo brnąć w złu i krzywdzić coraz większy krąg ludzi. W skrajnych przypadkach Kościół daje prawo do separacji małżeńskiej, według zasady: to, że kocham ciebie, nie daje ci prawa, byś mnie krzywdził. Jeśli małżonek dopuścił się zdrady, to jedyną dojrzałą reakcją na własny błąd jest odejście od kochanki/kochanka i powrót do małżonka z jeszcze większą miłością niż przed kryzysem. Popatrzmy na typowy przykład. Oto mąż zdradza żonę i ma nieślubne dziecko. Nawrócenie polega wtedy na zerwaniu więzi z kochanką i na powrocie do żony oraz dzieci. Taka postawa stwarza szansę na to, że skrzywdzona żona stopniowo odzyska zaufanie do męża i upewni się, że on rzeczywiście teraz kocha ją bardziej niż przed zdradą. Natomiast kobieta, która zgodziła się na współżycie z żonatym mężczyzną, zgodziła się w konsekwencji na to, że może stać się kiedyś matką samotnie wychowującą dziecko. Jaka troska o nieślubne dzieci? Co powinien uczynić wychodzący z kryzysu mąż i ojciec, który ma nieślubne potomstwo? Otóż jedyne rozwiązanie, zgodne z zasadami Ewangelii, polega na tym, że płaci on uczciwej wysokości alimenty na nieślubne dziecko, lecz wychowanie dziecka pozostawia w rękach matki. Pewien mężczyzna opowiadał mi o tym, że znalazł się w takiej właśnie sytuacji i postąpił zgodnie z powyższymi zasadami. Teraz jednak w kilka lat po zakończeniu romansu, ma wyrzuty sumienia i dlatego postanowił pomóc swojej dawnej kochance - zachowując teraz wobec niej całkowity dystans - w wychowywaniu syna, który wchodzi w wiek szkolny. Wyjaśniłem memu rozmówcy, że jest to błąd z kilku powodów. Po pierwsze, dlatego że znowu zacznie ogromnie cierpieć jego żona, a także jego ślubne dzieci. Po drugie, kochanka zacznie walczyć o niego i prowokować go do ponownego romansu. Po trzecie, spotykając się z nieślubnym synem raz w tygodniu, będzie go raczej rozpieszczał, niż wychowywał. Po czwarte, dla syna jest lepiej, gdy samotnie wychowuje go matka, niż gdy widzi, że jego rodzice czasem się ze sobą spotykają, ale nie okazują sobie miłości ani czułości. Mężczyzna wsłuchiwał się uważnie w te argumenty i po namyśle powiedział, że mam dużo racji, lecz on mimo wszystko spróbuje pomóc synowi. Po kilku miesiącach mój rozmówca zadzwonił i powiedział, że stało się to, co przewidywałem: jego żona i ślubne dzieci zaczęli jeszcze bardziej cierpieć niż w okresie, gdy miał romans. Dawna kochanka zaczęła o niego walczyć i wysyłać do jego żony listy, w których triumfująco oznajmiała, że to ona wygrała. Z kolei on sam przekonał się o tym, że spotkania z synem to rzeczywiście tylko rozpieszczanie dziecka. W tej sytuacji uznał swój błąd i wycofał się z tego podwójnego życia. Nie ma rozwiązań bezbolesnych Jeśli dochodzi do zdrady małżeńskiej i gdy z takich związków na świat przychodzą dzieci, to optymalną reakcją na taką sytuację jest radykalne nawrócenie obydwu osób, które dopuściły się zdrady i postępowanie odtąd zgodnie z zasadami Ewangelii. Oznacza to, że każda ze stron powraca do swego małżonka czy poprzedniego stanu życiowego i żyje w czystości. Najbardziej skomplikowana sytuacja ma miejsce wtedy, gdy zdrady dopuszczają się dwie osoby, z których każda zawarła już małżeństwo sakramentalne. Jeśli z takiego związku rodzą się dzieci, to optymalne jest zamieszkanie potomstwa u tego z rodziców, którego współmałżonek się na to zgadza. Jeśli żaden ze zdradzonych małżonków nie wyraża na to zgody, to taką sytuację należy przeanalizować indywidualnie, najlepiej z pomocą duszpasterza, gdyż nie istnieją ogólne normy w odniesieniu do sytuacji wyjątkowych i szczególnie trudnych. W każdym przypadku można rozważyć oddanie dziecka do adopcji. Być wiernym złożonej przysiędze miłości Jak reagować wtedy, gdy jedno z małżonków definitywnie porzuca współmałżonka i dzieci, decydując się na niesakramentalny związek z kimś innym? W tej sytuacji jedynym zgodnym z Ewangelią rozwiązaniem jest zachowanie wierności własnej przysiędze i solidne wychowywanie dzieci. Jedna z kobiet, która znajduje się od ponad dziesięciu lat w takiej sytuacji, powiedziała mi z poczuciem własnej godności: mam kilkoro dzieci i żadnego kochanka. Niektórzy twierdzą, że wtedy, gdy Kościół stawia tak twarde zasady, przeszkadza opuszczonemu małżonkowi w doświadczeniu nowego szczęścia z jakąś inną osobą. W rzeczywistości Kościół w niczym nie przeszkadza, lecz chroni skrzywdzonego małżonka przed naiwnością i szukaniem "szczęścia" na skróty. Dojrzały człowiek potrafi ponosić konsekwencje swoich decyzji. Także wtedy, gdy z perspektywy czasu odkrywa, że decyzje te były przedwczesne czy błędne. Obowiązuje tu zasada: jeśli krzywdzi mnie ktoś, komu ślubowałem miłość i kto mi ślubował miłość, to mam prawo bronić się do separacji włącznie, ale nie mam prawa łamać mojej własnej przysięgi miłości. Nowy towarzysz życia? Jedna ze studentek opowiedziała mi o tym, że jej mama po ponad 20 latach małżeństwa odeszła od męża alkoholika, a teraz spotkała szlachetnego i kochającego mężczyznę. Córka zachęca w tej sytuacji swą matkę do związania się z tym mężczyzną ślubem cywilnym, bo wtedy będzie znów szczęśliwa. Wyjaśniłem studentce, że trudno mi wyobrazić sobie 50-letniego "szlachetnego i kochającego mężczyznę", który nie ma jeszcze żony i dzieci. Łatwiej mi uwierzyć w to, że ów mężczyzna sprawia tak dobre wrażenie, niż w to, że naprawdę jest tak dojrzały. Jeśli natomiast rzeczywiście jest szlachetny i kocha, to on nie zgodzi się na ślub, gdyż nie doprowadzi do sytuacji, w której pokochana przez niego kobieta łamie własną przysięgę miłości. Będzie tę kobietę na różne sposoby wspierał, lecz nie będzie udawał jej męża. Małżeństwo nie jest przecież jedyną formą miłości i wsparcia między mężczyzną a kobietą. Związki niesakramentalne Jak powinny postąpić osoby, które opuściły małżonka i dzieci, a następnie zdecydowały się na zawarcie niesakramentalnego związku z inną osobą, a teraz uznały swój błąd i pragną być blisko Jezusa i Jego Kościoła. W takiej sytuacji optymalnym rozwiązaniem jest powrót obojga tych osób do swoich małżonków. Taki powrót jest konieczny także wtedy, gdy w niesakramentalnym związku są dzieci lub gdy niesakramentalny partner potrzebuje opieki. Najpierw bowiem człowiek jest odpowiedzialny za swojego małżonka. Ludzie, którzy pozostają w związkach niesakramentalnych, zachowują prawo do opieki duszpasterskiej ze strony Kościoła. Dobrą rzeczą jest, gdy włączają się w jakiś ruch formacyjny w swojej parafii czy okolicy. Z drugiej strony osoby żyjące w związkach niesakramentalnych powinny sobie uświadomić, że w którejś fazie życia w bardzo istotnej kwestii nie posłuchali Jezusa i że przyjmują na siebie konsekwencje tamtego błędu i grzechu. Powinny też uznać, że przyjmowanie Komunii św. w ich obecnej sytuacji byłoby znakiem wewnętrznie sprzecznym, gdyż postępują niezgodnie z wolą Jezusa. Jeśli osoby żyjące w związku niesakramentalnym dojrzeją duchowo do tego, by nie udawać małżeństwa i nie współżyć seksualnie, to taka decyzja wydaje największe owoce wtedy, gdy jest podejmowana nie ze strachu przed grzechem czy karą, lecz z miłości do Boga i z pragnienia świętości. Jednak nawet wtedy, gdyby on i ona już nie współżyli seksualnie, to nadal nie dochowują wierności przysiędze małżeńskiej i nie wspierają małżonka, któremu ślubowali miłość aż do śmierci. Nie pretendują do bycia w centrum uwagi, nie aspirują do podejmowania funkcji liturgicznych, nie zgłaszają swojej kandydatury do rad parafialnych. Przypominają natomiast księżom o tym, że najpierw powinni oni organizować grupy formacyjne i różne formy wsparcia dla opuszczonych małżonków, którzy pozostają wierni złożonej przysiędze małżeńskiej i żyją w czystości. W dzisiejszym artykule dowiesz się Biblijne wersety dotyczące małżeństwa w kryzysie, w naszym obszernym wyobrażałeś sobie swoje małżeństwo niezliczoną ilość razy; wyobrażałeś sobie idealne małżeństwo, dom, dzieci. To, czego prawdopodobnie nie wyobrażałeś sobie, to trudne chwile, jakich doświadczysz jako para. Nie wyobrażaliście sobie, żeby każdy z was się zmieniał, w dobry i zły wymagania pracy i dzieci odcisnęły piętno na waszym związku, może jedno z was podjęło decyzję, która zniszczyła drugie, a może oboje podjęliście. Cokolwiek to jest i nieważne, jak to się stało, czujesz, że to wszystko jest kłótnią. Emocjonalnie jesteś daleko od współmałżonka i nie masz pojęcia, jak to naprawić. Nie martw się, Słowo Boże może pomóc wam obu zorientować się w tym, co jest ważne. Oto niektóre Wersety biblijne dotyczące małżeństwa w wersety dotyczące małżeństwa w kryzysieSłowo Boże zawiera wiele wersetów, które zachęcają nas do modlitwy o przywrócenie i wzmocnienie naszego małżeństwa. Rozmyślaj nad tymi wersetami, aby zachęcić cię podczas modlitwy:Miłość nigdy się nie poddaje; a ich wiara, nadzieja i cierpliwość nigdy nie zawodzą. (Koryntian 13:7)Zamiast tego bądźcie dla siebie życzliwi i czuli i przebaczajcie sobie nawzajem, tak jak Bóg przebaczył wam przez Chrystusa. (List do Efezjan 4:32)Przede wszystkim kochajcie się szczerze, bo miłość zakrywa wiele grzechów. (Piotra 4:8)Małżeństwo musi być szanowane przez wszystkich, a mężowie i żony muszą być sobie wierni. Bóg osądzi tych, którzy są niemoralni i cudzołożnicy. (List do Hebrajczyków 13:4)Więc nie ma już dwóch, ale jeden. Żaden człowiek nie powinien więc oddzielać tego, co Bóg złączył. (Mateusza 19:6)Ale dotyczy to również ciebie: każdy mąż powinien kochać swoją żonę jak siebie, a każda żona powinna szanować swojego męża. (List do Efezjan 5:33)Dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych! (Łukasza 1:37)Co dwie osoby to nie jedna, ponieważ mogą sobie nawzajem pomóc w osiągnięciu sukcesu. (Kaznodziei 4:9)Zamiast tego bądźcie dla siebie życzliwi, z czułym sercem, przebaczając sobie nawzajem, tak jak Bóg przebaczył wam przez Chrystusa. (List do Efezjan 4:32)Ale dla małżonków mam mandat, który nie pochodzi ode mnie, ale od Pana. Żona nie może opuścić męża. (Koryntian 7:10)Kto może znaleźć cnotliwą i zdolną żonę? Jest cenniejsza niż rubiny. Jej mąż może jej zaufać, a ona znacznie wzbogaci jego życie. Każdego dnia swojego życia przynosi mu dobro, a nie zło. (Przysłów 31:10)Biblijne wersety dotyczące małżeństwa w kryzysieMiłość wspiera wszystko, we wszystko wierzy, wszystkiego oczekuje, wszystko wspiera. (Koryntian 13:7)Przede wszystkim nie przestawajcie się szczerze kochać, bo miłość zakrywa wiele grzechów. (Piotra 4:8)Żony, bądźcie uległe swoim mężom, jak przystoi w Panu. Mężowie, kochajcie swoje żony i nie bądźcie dla nich surowi. (Kolosan 3:18-19)Małżonkom przykazuję (nie ja, ale Pan): żona nie może rozstawać się z mężem. (Koryntian 7:10)Ale na początku stworzenia Bóg uczynił ich mężczyzną i kobietą. Z tego powodu mężczyzna opuści ojca i matkę i połączy się ze swoją żoną, a oboje staną się jednym ciałem. Wtedy nie są już dwojgiem, ale jednym ciałem. Dlatego to, co Bóg złączył, niech nikt nie rozdziela. (Marka 10:6-9)Podobnie wy, mężowie, żyjcie wiedzą, oddając cześć żonie jako najsłabszemu naczyniu i jako współdziedzice łaski życia; niech wasze modlitwy nie doznają krzywdy. (Piotra 3:7 )Kto znajdzie żonę, znajdzie coś doskonałego; otrzymał błogosławieństwo od Pana. (Przysłów 18:22)Miłość zawsze chroni, zawsze ufa, zawsze ma nadzieję, zawsze wytrwa. (Koryntian 13:7)Podobnie mężowie muszą kochać swoje żony jak własne ciała. Kto kocha swoją żonę, kocha siebie. Co więcej, nikt nie nienawidził własnego ciała, ale on je karmi i troszczy się o nie, tak jak Chrystus czyni Kościół. (List do Efezjan 5-28) Dostaję przyzwoitą ilość korespondencji od kobiet, które mają mężów w kryzysie wieku średniego. Kobiety są zrozumiałe, że są zaniepokojone. Kobiety często szukają sposobu na wyciągnięcie męża z tej sytuacji. Często próbujesz z nim rozmawiać lub rozmawiać, ale nic nie działa. Twój mąż jest zazwyczaj defensywny i może się zdenerwować podczas dyskusji. Wiele z tych kobiet dosłownie czuje, że ich małżeństwo i mąż uciekają. Postanawiają więc napisać list, ponieważ chcą powiedzieć to, co absolutnie muszą powiedzieć. Jednak wielu nie ma pewności, jak postępować lub czy jest to najlepszy pomysł. Oto typowy problem. Kobieta mogłaby powiedzieć: „Mój mąż przeżywa kryzys wieku średniego od około roku. Z początku zauważyłem, że wydawał się niespokojny, odległy i rozproszony. Wspomniałem mu o tym, a on zaprzeczył temu wszystkiemu potem poszedł na spotkanie w szkole średniej, a potem zrobiło się naprawdę źle. Zaczął narzekać na nasze finanse i powiedział, że wielu jego kolegów z klasy jest w znacznie lepszym miejscu niż on. Mówił o odejściu z pracy i wrócił do szkoły. Zaczął absurdalnie spędzać czas na siłowni. Oczywiście się martwiłem. Ale nie wpadłem w panikę, dopóki nie zaczął mówić o małżeństwie lub separacji prawnej. Teraz ma nie jest kontynuowane Ale jestem pewien, że wszystko jest tylko kwestią czasu. Próbowałem z nim o tym dyskutować. Właściwie kilka razy. Ale potem się kłócimy, a on tylko mnie oskarża akceptując status quo i pytając, dlaczego nigdy nie chcę wyglądać w swoim życiu, jakbym był jakimś idiotą. Chcę powiedzieć mężowi, że szczerze, czas dorosnąć. Jesteśmy dorosłymi odpowiedzialnymi za dorosłych. Nie wszyscy możemy po prostu myśleć o znaczeniu życia. Uwielbiam mojego męża i to mnie zabija, gdy widzę, jak coraz bardziej się ode mnie oddala. Chcę mu napisać list i powiedzieć mu wszystko, ale nie wiem, czy to dobry pomysł. Co powinien powiedzieć list do męża, który przeżywa kryzys wieku średniego? „ Mogę z pewnością dać ci kilka wskazówek, ale ponieważ znasz swojego męża lepiej niż wszyscy inni, będziesz w stanie lepiej oceniać. Ponadto tylko Ty jesteś świadomy sytuacji i problemów swojego męża. Ale oto moje myśli. Mam nadzieję, że są pomocni. Zrozum, dlaczego musisz bardzo uważać na to, co słyszy w swojej wiadomości: Rozumiem, że chcę powiedzieć twojemu mężowi, żeby zerwał lub dorósł. Jednak na podstawie moich doświadczeń i spostrzeżeń doszedłem do wniosku, że jest to strategia bardzo ryzykowna i często zawodząca. Jest to szczególnie prawdziwe, ponieważ powiedziałeś, że twój mąż kłóci się i staje się defensywny, gdy próbujesz z nim o tym porozmawiać. Szczerze mówiąc, to, czego doświadczasz, jest bardzo typowe. Nikt nie chce zauważyć, że jego małżonek mówi, że jest starym głupcem, który musi się po prostu wyrwać. Wiem, że to brzmi ciężko i wiem, że nie masz tego na myśli. Ale musisz zrozumieć, że twój mąż słyszy to w ten sposób. Jest w miejscu, w którym najwyraźniej ma problemy i czuje się trochę źle. Ostatnią rzeczą, którą prawdopodobnie będzie chciał usłyszeć, jest to, że najbliższa osoba krytykuje go w momencie, gdy czuje się najbardziej bezbronny. (Wiem, że mężczyźni często nie wyglądają na bezbronnych w kryzysie wieku średniego. Ale właśnie taki jest kryzys – próbują ukryć lub wyeliminować słabość.) Ton, który chcesz dołączyć do każdej litery: Zanim napiszesz list, chcę, żebyś postarał się teraz zająć miejsce męża. Wiem, że to wyzwanie, ale myślę, że to takie ważne. Wyobraź sobie, że czujesz się odpowiedzialny za finanse swojej rodziny. (Nawet jeśli ich żony działają, mężczyźni czują, że to ostatecznie ich odpowiedzialność.) Teraz wyobraź sobie, że widziałeś byłych przyjaciół, którzy mają więcej pieniędzy niż ty. To czyni cię okropnym. Więc próbujesz kontrolować, co możesz. Myślisz o pójściu do szkoły, aby znaleźć lepszą pracę, ale okazuje się, że się starzejesz. Próbują iść na siłownię, aby poczuć się młodziej. Nadal się starzejesz. Wszystko boli. A twoja żona patrzy na ciebie gniewnymi oczami i żąda wiedzieć, co się z tobą dzieje. Proszę, abyście to sobie wyobrazili, ponieważ chcę, abyście poczuli to, co on czuje, zanim odłożyliście długopis na papier. I chcę, żebyś zrozumiał, jak ważne jest podejście do niego ze zrozumieniem i wsparciem, a nie krytycznie lub w sposób, który ma „nadać mu sens”. Nie jestem pewien, czy rzeczywiste słowa są ważne. Liczy się uczucie. Z mojego doświadczenia wynika, że ​​martwisz się, on walczy, kochasz go i chcesz mu pomóc. Chcesz, żeby wiedział to bardziej niż cokolwiek innego, że jest szczęśliwy i wie, jak bardzo jest ceniony – niezależnie od tego, czy życie nie było dokładnie tak, jak planowałeś. W międzyczasie chcesz, żeby wiedział, że jesteś dla niego – słucha go lub wspiera go – lub oferuje wszystko, czego potrzebuje. Infolinia czynna od poniedziałku do piątku w godzinach – do rodzin, które żyją w kryzysieAutor:Tettamanzi DionigiWydawnictwo:BernardinumRok wydania:2010Oprawa:twardaFormat: stron:72Numer ISBN:978-83-7380-848-5Numer EAN:9788373808485Stan:nowa, bez śladów użytkowaniaOpis wydawcy:W obliczu cierpienia i lęku nieraz brakuje słów. Autor książki, dotykając trudnych doświadczeń bólu, choroby, śmierci, samotności, pokazuje, jak mówić, by słowa były jak uścisk, modlitwa i błogosławieJak kupić książki z kilku aukcji i zapłacić tylko raz za dostawę?1. Dodaj wszystkie książki do koszyka 2. Przejdź do koszyka, zaznacz wszystkie pozycje i kliknij przycisk Uwaga! Nie klikaj przycisku Kup Teraz dla każdej pozycji osobno! Ważne aby kliknąć tylko raz, już po zaznaczeniu wszystkich interesujących Cię dostawyOferujemy wysyłkę za pośrednictwem Poczty Polskiej, firmy kurierskiej DPD oraz możliwość odbioru przesyłek w wygodny sposób z Paczkomatów InPost i w kioskach dostawyPłatność przy odbiorzelub z góry (PayU, przelew)Paczka w RUCHu - odbiór w kiosku RUCHuNazwa w Allegro: odbiór w Punkcie - Paczka w RUCHu2,99 złPoczta Polska - odbiór w placówceNazwa w Allegro: odbiór w Punkcie - E-PRZESYŁKA3,99 złPoczta Polska - doręczenie do KlientaNazwa w Allegro: paczka pocztowa lub przesyłka pobraniowa6,99 złPaczkomaty InPostNazwa w Allegro: odbiór w Punkcie - Paczkomaty 24/74,99 zł9,99 złNie oferujemy możliwości odbioru wysyłamy paczek za do płatności przelewem:Nazwa firmy: (Dyskont książkowy Aros)Numer rachunku: 33 1240 4432 1111 0010 4420 7417 (Pekao SA)W celu poprawnego zaksięgowania wpłaty, w tytule przelewu należy wpisać numer transakcji lub login z Allegro. Prosimy nie wpisywać numerów którzy kupili List do rodzin, które żyją w kryzysie, wybrali również:© 2014 Polskie Dyskonty Książkowe. Wszelkie prawa zastrzeżone. Duszpasterstwo małżonków w kryzysie Pierwszym celem duszpasterstwa małżonków w kryzysie jest pomaganie im, by szukali rozwiązań zgodnych ze złożoną przed Bogiem przysięgą i by nie wikłali innych osób w grzechy nieczyste. Los doczesny ludzi najbardziej zależy od tego, co dzieje się między mężczyzną i kobietą, a zwłaszcza między mężem i żoną, a w konsekwencji między rodzicami a dziećmi. To właśnie dlatego pierwsze polecenie Boga dotyczy małżeństwa i rodziny: „Bądźcie płodni i rozmnażajcie się” (Rdz 1, 28). Każda forma duszpasterstwa powinna odwoływać się do tego pierwszego polecenia Stwórcy. Głównym celem duszpasterstwa dzieci, młodzieży i narzeczonych jest przygotowanie do miłości małżeńskiej i rodzicielskiej oraz ochrona przed wszystkim, co oddala od Boga lub niszczy wolność do dobra, czystość, uczciwość, świętość. Z kolei celem duszpasterstwa małżonków jest pomaganie im, by trwali we wzajemnej miłości aż do śmierci i by nie niszczyli swojej płodności (na przykład poprzez antykoncepcję, nieodpowiedzialny tryb życia czy odkładanie rodzicielstwa na późniejsze lata). Pierwsze sygnałyIstotnym elementem przygotowania narzeczonych do sakramentu małżeństwa jest wyjaśnianie im, jakie są przejawy początku kryzysu małżonków. Im wcześniej bowiem dostrzeżemy oznaki pojawiającego się kryzysu w relacji mąż-żona, tym łatwiej jest ów kryzys przezwyciężyć. Istnieją trzy znaki, sygnalizujące kryzys, które powinny stać się sygnałem alarmowym. Pierwszy przejaw kryzysu ma miejsce wtedy, gdy któreś z małżonków przestaje okazywać miłość, czułość i wsparcie. Małżonkowie ślubują przecież, że będę kochać tę drugą osobę, a nie że jedynie powstrzymają się od wyrządzania jej krzywdy. Drugim znakiem kryzysu małżonków jest brak miłości do dzieci i/lub zaniedbanie ich katolickiego wychowania. Małżonkowie ślubują bowiem, że będą kochać swoje dzieci i że wychowają je zgodnie z Ewangelią. Trzecim znakiem, który sygnalizuje początek kryzysu, jest zaniedbywanie przez któregoś z małżonków więzi z Bogiem, gdyż mąż i żona publicznie przyrzekli, że będą szukać u Boga pomocy w wypełnianiu przysięgi małżeńskiej. Zadaniem duszpasterzy jest pomaganie małżonkom, by w obliczu powyższych znaków kryzysu otwarcie rozmawiali o tym ze sobą oraz z pomocą Boga i kompetentnych ludzi pokonali swoje - pomimo pomocy duszpasterzy w stanowczym reagowaniu męża czy żony na pierwsze znaki kryzysu współmałżonka - dochodzi do eskalacji tegoż kryzysu, wtedy potrzebna jest długofalowa pomoc duszpasterska, by kryzys ten nie doprowadził do całkowitej destrukcji rodziny i/czy do popadania małżonków w grzechy nieczyste oraz do wikłania się w sytuacje bez wyjścia. Sytuacje kryzysoweJedna z najczęstszych sytuacji kryzysowych w małżeństwie ma miejsce wtedy, gdy jedno z małżonków (częściej mąż) popada w uzależnienia, które sprawiają, że zaczyna on drastycznie krzywdzić samego siebie, małżonka i dzieci (na przykład na skutek alkoholizmu, narkomanii, erotomanii czy hazardu). W takiej sytuacji zadaniem duszpasterza jest pomaganie krzywdzonemu małżonkowi i dzieciom w skutecznej obronie przed krzywdzicielem – do wezwania policji, sprawy sądowej, a w ostateczności do separacji małżeńskiej włącznie. Krzywdzony małżonek ma prawo zdecydować się także na separację cywilną, a nawet na rozwód, jeśli w danej sytuacji jest to warunek skutecznej obrony przed przemocą czy wyegzekwowania alimentów. Obowiązkiem duszpasterza jest przypominanie, że krzywdzony małżonek ma prawo do obrony, ale nie ma prawa do łamania własnej przysięgi małżeńskiej. Nie ma zatem prawa do zdradzania małżonka, który przeżywa kryzys i który stał się krzywdzicielem, zamiast z typowych form kryzysu ma miejsce wtedy, gdy jeden z małżonków zaczyna prowadzić podwójne życie i dopuszcza się zdrady, mimo że sam przyznaje, iż nie miał niczego do zarzucenia żonie czy mężowi. W takiej sytuacji duszpasterz powinien wspierać zdradzonego i skrzywdzonego małżonka, zwłaszcza poprzez tworzenie grup formacyjnych dla małżonków opuszczonych, by mieli siłę po katolicku wychowywać dzieci i trwać w wierności małżeńskiej. Z kolei tego, kto odszedł i zdradził, ksiądz powinien mobilizować do radykalnego nawrócenia, do rozstania się z kochanką/kochankiem oraz do powrotu do swoich z typowych form kryzysu ma miejsce wtedy, gdy jedno z małżonków staje się psychicznym czy duchowym dręczycielem współmałżonka. Przykładem może być sytuacja, w której żona okazuje się skrajnie niedojrzała emocjonalnie i zadręcza męża swoimi przeżyciami, albo skupia się wyłącznie na dzieciach, całkowicie zaniedbując więzi z mężem. W tej sytuacji – podobnie jak w poprzednich – zadaniem duszpasterza jest wyjaśnianie, że krzywdzony małżonek ma prawo do obrony, do separacji małżeńskiej włącznie, ale nie ma prawa do łamania własnej przysięgi i do wchodzenia w związki cudzołożne. W katolickim małżeństwie obowiązuje zasada: „to, że kocham ciebie, nie daje ci prawa, byś mnie krzywdził.” Wynika ona z faktu, że Jezus uczy nas miłości nie tylko ofiarnej, ale też mądrej, która nie może być mylona z naiwnością, podporządkowaniem się złu czy z tworzeniem komuś komfortu błądzenia. Obrońca małżeństwDuszpasterstwo małżonków w kryzysie, prowadzone zgodnie z zasadami Ewangelii, ma chronić małżonków przed najbardziej skrajnymi formami kryzysu, jakim jest nie tylko rozpad małżeństwa i rodziny, lecz wikłanie się jednego czy obojga małżonków w grzechy nieczyste i/czy w związki z trzecimi osobami. Obowiązkiem kapłana jest wyjaśniać, że w świetle Ewangelii istnieje radykalna różnica między sytuacją małżonków, którzy z uzasadnionych powodów żyją w separacji i mogą przystępować do Komunii Świętej, a sytuacją małżonków, którzy uwikłali inne osoby w związki cudzołożne ze wszystkimi tego konsekwencjami, w tym z dramatycznymi konsekwencjami dla dzieci ślubnych i dla dzieci nieślubnych. Kapłan wierny powołaniu jest największym na tej ziemi obrońcą małżeństw i rodzin oraz obrońcą tych, którzy są krzywdzeni i trwają w wierności małżeńskiej także wtedy, gdy współmałżonek odchodzi i zdradza. Trzeba strzec się stawiania sprawy na głowie, czyli zaczynania od tworzenia grup duszpasterskich dla małżonków, którzy uwikłali siebie i innych ludzi w związki cudzołożne i w znacznym stopniu zablokowali sobie możliwość pokonania kryzysu małżeńskiego. Duszpasterstwo małżonków w kryzysie nie może być zorganizowane w taki sposób, by stwarzało choćby pozory, że daje komuś komfort trwania w cudzołóstwie, lub że bardziej interesuje się losem krzywdzicieli niż losem osób krzywdzonych. Ksiądz jest urzędowym świadkiem przysięgi małżeńskiej, którą składają sobie narzeczeni. Jeśli nie broni stanowczo krzywdzonego małżonka oraz krzywdzonych dzieci lub jeśli równie stanowczo nie mobilizuje do nawrócenia małżonka żyjącego w związku cudzołożnym, to staje się świadkiem wiarołomnym. Mądre i uczciweKażda sytuacja małżonków w kryzysie jest inna. Rzadko jest tak, że za kryzys odpowiada wyłącznie mąż czy żona. Zwykle – chociaż w różnym stopniu – za kryzys odpowiadają obydwoje małżonkowie. Czasem jedno z nich jest w sumieniu pewne, że ich małżeństwo jest nieważne, ale nie ma możliwości, by udowodnić to w sądzie biskupim. Kapłani powinni uwzględniać owo zróżnicowanie sytuacji oraz pamiętać o tym, że oceny co do winy moralnej danej osoby mogą dokonywać wyłącznie w konfesjonale, gdy ta osoba odsłania nie tylko swoje czyny, lecz także swoje motywy działania, swój stopień znajomości zasad moralnych i obliczu każdego kryzysu małżonków ksiądz ma przypominać, że Kościół nigdy nie zaakceptuje rozwodów, bo respektuje wolę Jezusa (por. Mt 19,3-12) i poważnie traktuje człowieka, który składa przysięgę miłości aż do śmierci. Z drugiej strony duszpasterz wierny Ewangelii przypomina, że Kościół daje prawo małżonkowi do skutecznej obrony – do separacji włącznie – gdyż równie poważnie, jak przysięgę małżeńską, traktuje cierpienia krzywdzonej żony czy krzywdzonego męża, a także cierpienia krzywdzonych dzieci. Podstawą duszpasterstwa małżeństw w kryzysie jest stosowanie ewangelicznej zasady, że prawda nas wyzwoli i że Jezus proponuje nam wyłącznie rozwiązania mądre i uczciwe, czyli zgodne z przysięgą, jaką każde z małżonków złożyło przed Bogiem. Tekst ks. Marek Dziewiecki Artykuł jest zwiastunem tematu, który będzie poruszony w czwartym numerze kwartalnika „Okno wiary”?

list do męża w kryzysie